Na plakietce Ashton Gold Rush znajdują się brodaci, okryci kapeluszami, brudni mężczyźni pochyleni nad sitami. Skryci w górach, przy strumieniu, płuczą wodny muł w poszukiwaniu złota. To przybyli nad zachodnie tereny przyszłych Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej osadnicy z pierwszej i drugiej połowy XIX wieku.
No dobrze – przeczytałeś już więc poprzednie części poradnika, zakupiłeś po paczce wszystkiego, co jest potrzebne i myślisz, że blendzenie nie jest straszne? Bredzisz, człowieku. Kucharz, który ma noże, a nie potrafi kroić, to żaden spec od gotowania!
Nieco ponad rok temu Jalens pisał w humorystycznym tonie o tej fajce, jako o kolejnym z atrybutów każdego palącego pracownika firmy Orwell SA. Jest w tym dużo prawdy, bo Pipoo to świetna alternatywa dla szybkiego dymka, gdy nie ma czasu na pufanie większych rozmiarowo egzemplarzy, a bardzo pragnie się uniknąć papierosów.
Chińczycy prawie zawsze byli pierwsi. Zdecydowanie wcześniej niż europejskie narody, ludzie znad Jangcy posługiwali się pieniędzmi, używali prochu, zajmowali się filozofią. Metodą prób i błędów i wypracowali sobie własną, alternatywną medycynę, produkowali papier. Podczas gdy Europa dopiero pracowała nad tymi dokonania, Chiny posiadały to wszystko i wiele, wiele więcej.
Kolejnym muzykiem-fajczarzem godnym opisania w ramach naszego cyklu jest Dizzy Gillespie. Prawdziwa legenda jazzu, twórca w swoim czasie rewolucyjnego gatunku bebop oraz afro-cuban jazzu. Człowiek, który od dziecka wiedział, kim chciałby zostać i spełnił swoje marzenia.
Obok bluesa, najbardziej „fajczarskim” gatunkiem muzycznym jest jazz. Gdy sięga się do jazzowej historii, szczególnie przeglądając zdjęcia muzyków, fajkę widać dosłownie wszędzie. Palili wszyscy – pianiści, perkusiści, a nawet (o dziwo!) saksofoniści, czy fleciści. Jednym z takich fajczarzy-jazzmanów był John Coltrane.
W czym to nie pływało? Źródła podają, że chyba tylko w powietrzu, jak ptak, mówiąc metaforycznie. A, nie! Przepraszam. W powietrzu też – wszak właśnie nim było suszone. Tytoń ten kąpał się więc we wszystkim, co możliwe, aby został tym, czym jest. Niemniej jednak – warto go właśnie tak przyrządzać!
W historii muzyki bluesowej znajdziemy całą masę artystów palących fajki. Dlaczego akurat ten styl przyciągał fajczarzy? To raczej pytanie bez satysfakcjonującej odpowiedzi. Może tytoniowy dym pomagał im w tworzeniu muzyki? Może był ucieczką? Czy znowuż – dodatkiem do całości? Rodzajem pocieszenia, czy radością samą w sobie? Pewne jest tylko jedno – ci fajczarze to muzyczne…
Na karku zaledwie nieco ponad dwudziestka, a już fajkarz! Nie pochodzi także z Przemyśla. Fajka to jego pasja, która przekształciła się w zawód, z czego jest zadowolony. Droga do tworzenia fajek zajęła mu sporo czasu, ale zaczął wcześnie. Jeszcze dużo przed nim. Oto Wojtek Pastuch!
Nie można cały czas jeść kawioru. Nie tyle, że za drogi, ale po prostu na dłuższą metę by zbrzydł. Co za dużo, to niezdrowo. Nie należy przesadzać. I choć czasem kusi, żeby opychać się smakołykami, trzeba dozować. Zróżnicowanie jest potrzebne.
W Polsce niestety nie ma zbyt wielu możliwości spróbować czegoś przed zakupem. Dotyczy to nie tylko tytoniu, ale także wielu innych produktów. Wyjątkiem są degustacje w supermarketach, czy podczas imprez plenerowych. Trudno sobie jednak wyobrazić degustacje tytoniu. A szkoda, bo na Zachodzie nie stanowi to raczej problemu. Na Wyspach Brytyjskich sprzedawanie tytoniu prosto ze specjalnych…
Fajka towarzyszy wielu pasjom. Widziała już prawie wszystko i była prawie wszędzie. Są jednak takie zajęcia, które zdecydowanie bardziej kojarzą się z fajczarstwem, niż inne. Można by wymienić kilka – pisarstwo, dajmy na to. Pisarz z fajką to widok dość naturalny, choć oczywiście dziś rzadziej spotykany. Drugą aktywnością związaną z fajkowym dymem jest myślistwo. Na…
Jak to słusznie ujął jeden z komentatorów na tobbaccoreviews – ta mieszanka osiąga wysokie noty w kategorii „odmienność”. Jest inna niż większość choć w przybliżeniu podobnych tytoni, co właściwie kwalifikuje ją gdzieś poza klasyfikacją. Dopóki nie wypaliłem trochę Redwood, sądziłem, że wiem, co to jest virginia oraz perique. O cavendishu zaś wiedziałem tyle, że generalnie…
Każda okazja jest dobra, żeby świętować. A urodziny są najlepszą. Co prawda niektórzy od pewnego wieku urodzin nie obchodzą, ale rzeczywistości i tak nie oszukają. Jacek „Jalens” obchodzi dziś 54. urodziny.
Lubię dedykacje, choć zwykle bywają niezrozumiałe. Autor dziękuje żonie, potomstwu, cioci, kotu, a światu oznajmia, jak wiele wnieśli oni w proces twórczy. Bez ich cierpliwości dzieło by nie powstało. To miłe i wzruszające. Choć nie wiem, jaka jest ta żona, te dzieci, ta cioteczka, ten kot oraz pochodne, to zwykle za autorem chylę przed nimi…
Najnowsze komentarze