Można kulturalnie palić, można podczas palenia gawędzić o kulturze, można zauważyć fajkę w filmie, w teatrze, w literaturze, w otaczającym świecie. Można i warto – właśnie tutaj…
Przeglądając portale informacyjne natrafiłem na humorystyczny artykuł o ciekawym tytule: „Gdyby na świecie nie było papierosów”. Przeczytałem krótkie, pomysłowe ewentualności takiego przypadku, po czym automatycznie nasunęło mi się pytanie – „A jak wyglądałoby to wszystko bez fajki?”.
Zdrowo jest się śmiać z fajki. Humor to wyższa forma powagi. Fajka nie jest przedmiotem muzealnym, nie musi być także rzeczą właściwą jednostkom wybitnym, mocno nakreślonym. Nie tylko buduje postać, jak w przypadku Tatusia Muminka, ale również delikatnie może ją dookreślać, tak jak u Monty Pythona. Ważna jest zarówno w jednym, jak i drugim przypadku.
Lubię bawić się słowami. Jedną z moich ulubionych rozrywek jest zmienianie tytułów piosenek na modłę fajczarską. I tak Sympathy for the devil Stonesów przeinaczam na Sympathy for the pipe, a ostatnią piosenkę Jima Morrisona jest dla mnie Pipe of the storm. Steppenwolf zagrali Born to be pipe, a The Animals House of the smoking pipe...
Kobieta niejako „służy” do wąchania tytoniowych zapachów. Czasem można dla niej zapalić aromat, zapachnieć przyjemnie, samemu nie pozbawiając się satysfakcji. Kobieta może być dla fajczarza żoną, matką, kochanką, ale nigdy, przenigdy fajczarką... Czy aby na pewno?
Gdybyście spytali pierwszego napotkanego przechodnia, jak według nich wygląda fajczarz, odpowiedzieliby zapewne, że posiada mocny zarost, jest dosyć posunięty wiekowo (delikatnie mówiąc), a także zawsze spokojny i opanowany. Nierzadko nosi kapelusz, nieobce są mu również okulary. Jest myślicielem, pisarzem, człowiekiem sztuki, takim, który ma dużo czasu oraz pieniędzy na swoje przyjemności. Czy jest tak w…
Najnowsze komentarze