Miejsce na artykuły o codziennych problemach miłośników palenia fajki. Taka fajkowa publicystyka… Eseje, felietony, polemiki, małe formy literackie…
Wstałem w czwartek z samego rana, fajkę nabić chciałem, ale tu rzecz niesłychana Do słoiczka ją zanurzyłem i ostatnią szczyptę tytoniu wyłowiłem. Problem mały, tytoń skończony, do trafiki się udałem niepocieszony. Pustki na półkach, tylko Poniatowski, choć pięknie się prezentował nie chciałem przysparzać sobie troski. Na Fajkowo szybko się zalogowałem, raz, dwa, trzy tytoń…
Co znaleziono w poznańskiej kamienicy? Który naród predysponował do bycia mistrzem świata w wolnym paleniu fajki? I czy w ogóle kazdy turniej musi być na jak najwolniejsze wypalenie 3g tytoniu? Zapraszam do lektury.
Rozkręcamy rok 1995 kontynuacją wątku malarstwa i grafiki, zahaczymy jeszcze o "polskie St Claude" (w którym nawet i sziszę można było dostać) i zajrzymy do Wrocławia sprawdzić, kto wygrał konkurs na najładniejszą i najbrzydszą fajkę. Zobaczymy też, że prawie dwie dekady temu również miał miejsce konkurs związany z fajką...
Uf. Emocje po konkursie fajkarskim chyba już nieco zelżały, więc można (z poślizgiem) wrócić do systematyczności. O powstaniu Wrocławskiego Pipe Clubu, o fajczarskim konkursie w Szczytnej (proszę zwrócić uwagę na nawiązanie czcionki w słowie"club" do starej typografii Dunhilla) oraz o fajce na sztalugach, o czym my też coś niecoś mamy
Trzeci tuzin tuzinów, czyli 432 felietony za nami. Małymi kroczkami zbliżamy się do końca, ale zanim to nastąpi - sprawdźmy chociażby, jak i kiedy ruch fajczarski w Polsce się w ogóle rozpoczął...
Jak fizyk został fajkarzem, o wystawie w Wiedniu i kolejnym ciekawym sposobie na suche palenie traktują kolejne felietony Zbigniewa Turka. Tym razem wątkiem głównym wydaje się być glina.
Rozkręcamy rok 1994 kolejnym tuzinem, tym razem zdominowanym przez krótką serię felietonów o pewnym "palefajkontologu"...
Tym razem nieco oddechu od wątków historycznych. Przekrój felietonów z lat 1993-1994, głównie dla początkujących, oraz wspomnienia pierwszego artykułu Zbigniewa Turka.
W ustach Marxman Kings Cross nabity resztkami petersonowego Irish Whiskey, który z whiskey ma tyle wspólnego co… ale to temat na inny elaborat, w dodatku nie napisany przeze mnie, bo ja jakoś tak słabo czuję te słodkości, orzechy czy lawendy. Ale nie użalać się tu miałem. W dłoniach fajeczka, która dopiero do mnie dotarła, a…
O Gubbelsie pisał niedawno nasz kolega @Piotr M. Głęboki - tym razem jest okazja porównać jego tekst z tym, co dekadę temu publikował o tej marce Zbigniew Turek. Poza tym porcja porad dla początkujących oraz informacja, który fajkowy tytoń, dostępny wtedy na polskim rynku, okazał się najlepszy i otrzymał tytuł Primus 1993.
Wspominki dopiero (wtedy) minionego roku, krótka prasówka o Kalumecie i dalsza część historii Larsena. Stay tuned, bo to nie ostatnia wzmianka o fajkowej manufakturze.
Z nowym rokiem wznawiamy serię felietonów Zbigniewa Turka. Zaczynamy od roku 1993. Coś o Larsenie, coś o "królu fajek", a także o różnicy między bulldogiem a rhodesianem, dziś będącej przykładem jak kiedyś (a także dziś) myli się te kształty.
Skazany na śmierć, wstępował na szafot w Tower paląc fajkę. Była to zapewne clay pipe z manufaktury w Broseley. Wkrótce cała Europa pogrążyła się w fajkowym dymie. Wytwórnie fajek powstawały w Anglii i Francji, Danii i Szwecji, Holandii i Niemczech. W niemieckim Ulm narodziła się pierwsza fajka drewniana, a w węgierskiej Budzie – „biała bogini”. Tamtejszy szewc…
Witam ! To mój pierwszy wpis więc na wstępie chciałbym się przywitać i pozdrowić wszystkich miłośników fajki na tym forum :) Jestem posiadaczem fajki Kirsten i poszukuję główki do tego systemu , może ktoś z kolegów posiada takową na zbyciu albo wie gdzie ew . można jej szukać wnaszym kraju . Pzdr.
W ubiegły czwartek przypomniałem sobie pewną piosenkę. Wiele razy przymierzałem się już do jej wysłuchania, ale zawsze wydarzało się coś, co czynność tą na powrót spychało gdzieś w głąb zakamarków pamięci. Tego jednak wieczora, w końcu stało się inaczej… A było to, mniej-więcej, właśnie tak: Późnym popołudniem, w porze kiedy szaro-bury zmierzch zaczyna wolno ustępować…
Najnowsze komentarze