Każdy z zarejestrowanych kolegów może tutaj umieścić własny wpis – recenzję tytoniu. Jeśli brak jest jakiegoś producenta lub „brandu”, serdecznie prosimy o zawiadomieniu administracji przez komentarz pod artykułem => Dodaj brand!…
„Aromaty” pachną, latakie śmierdzą, ”gruszanki” są beeee, Dunhille to elita elit, Virginie mają kwaski… Tak sobie siedzę na balkonie i myśli błąkają się pod sklepieniem leniwie. Za płotem pasie się stado kóz hodowanych przez sąsiada, nieśpiesznie skubią resztki pożółkłej trawy… kozy, kozy? ”Gruszanki”… beee… beee… Aaa… raz kozie śmierć, napiszę coś! Elwood nr 3 trafił…
Zupełnie nie jak u Bonda, nieprawda? Nie wiadomo, czy będzie happy end, czy też zło zwycięży. „Explore the world…” i się okaże. Albo i nie. Jednakże epickie fabuły, fajerwerki wyobraźni oraz inne akty strzeliste zupełnie nie na miejscu w przypadku przedmiotowego opisu. Pojawiają się bowiem pytania podstawowe, niejako konsumenckie. Czy ktoś z Państwa posiada obuwie,…
Jedno z moich poprzednich zestawień obrałem w formę bokserskiego pojedynku. Tym razem będzie to strategiczna batalia fajkowych koalicji. Każdy ze ścierających się tytoni mieniących się szkocką mieszanką będzie brał udział w nierównej i bezwzględnej walce o tytuł najlepszego, wedle mojego subiektywnego widzimisię. Mac Baren, Gawith Hoggarth oraz BBB stoczą bój niczym tanowie klanów w szkockiej…
Odkąd dowiedziałem się o reinkarnacji kolejnego Dunhilla miałem ochotę go spróbować. Tym bardziej, że mój gust przesunął się ostatnimi czasy w kierunku czystych Virginii i mieszanek z dodatkiem Perique właśnie. Pierwsza próba zamówienia w handlującym na eBayu niemieckim sklepie internetowym skończył się fiaskiem – po trzymiesięcznym oczekiwaniu na opłacony pre-order sprzedawca przysłał maila z przeprosinami…
Najlepszą rekomendację dla tego tytoniu wystawił już Piotr Głęboki na łódzkim spotkaniu fajkanetowym, kiedy to po powąchaniu bloczku Black Frigate wykrzynął tylko „ogórki!”. Zleciała się resztka towarzystwa (bo to już końcówka spotkania była) i heja wsadzać nos w puszkę. Bodaj @wulf i @Azmog potwierdzili, natomiast ja i @Boro mieliśmy raczej skojarzenia idące w stronę owoców…
Miało być bogato. Z bibelotami humoru i arabeskami aluzji A przede wszystkim fabularnie. Ale nie będzie. Chociaż cześć artystyczna prawie że gotowa. Ale to nic. Powietrze zeszło, ciśnienie opadło, iskierka zgasła. Odetchnęliście z ulgą. Jest za to pośpiech i zadyszka. Dostać, wypalić, napisać. Pora zatem nieco siebie utemperować. Egona Graffa rozpasanego wyszczuplić i do zagródki…
Motto**: Nie jest łatwo napisać recenzje z katarem Oszczędzę wam opisów jak tytoń był zapakowany i jakie skojarzenia przywodzi tytoń zapakowany w torebkę strunową. Dość że po przesyłkę musiałem stać w kolejce na poczcie i wtedy poczułem pierwsze symptomy zbliżającego się przeziębienia. Forma – broken flake, ciemne i jasne Va sprasowane w nierówno przyciętego flake’a.…
Po raz kolejny zostałem jednym z pięciu szczęśliwców mogących wziąć udział w akcji za co serdecznie dziękuje komisji i organizatorom. Tym razem „na talerzu” znalazła się mieszanka niewiadomego pochodzenia, ale o wiadomym składzie – czyli czysta Virginia. Po otwarciu koperty i wyciągnięciu z niej zapakowanego w folię tytoniu byłem prawie pewien – kolejny Gawith Hoggarth.…
Zgłosiłem się do tej edycji z pełną premedytacją. Chciałem sprawdzić się w kontekście grona miłośników naturalnego tytoniu. Choć tę próbkę i powstałą w wyniku jej spalenia recenzję można uznać pewnie za straconą z perspektywy ludzi palących naturalne Virginie od lat, to myślę, że przyda się spojrzenie kogoś nierozsmakowanego w tego typu blendach, który tak naprawdę…
Dunhill Flake – Virginia Pipe Tobacco Kupując ten tytoń możesz popełnić tylko jeden błąd-możesz kupić tylko jedno pudełko zamiast dwóch lub trzech. Kiedyś, dawno temu pracowałem w zakładzie, który z założenia miał produkować wartości niematerialne. Miał ten zakład swojego dyrektora i pracowników. Były i środki produkcji i know-how. Gorsze lub lepsze. Wszystko razem miało…
*czytać przy akompaniamencie muzyki zespołu Alestorm, która jako jedyna oddaje ducha tej mieszanki Wakacje. Pararela… Porarela… No po prostu: czas lenistwa i wypoczynku. Czas rozluźnienia obyczajów i rozluźnienia kieszeni. Nieplanowanych wydatków, źle zainwestowanych uczuć i pieniędzy. Kurortowego wyzysku studenta przez właściciela rybnej budy i turysty pieszego przez górala. Czas łupieżczych wypraw morskich rozbójników. Sodoma i…
Uwaga! Przed przystąpieniem do lektury ninejszego tekstu proszę się dobrze zastanowić i odpowiedzieć sobie na pytanie, czy aby na pewno wiem co właśnie zamierzam zrobić. Tymi optymistycznymi słowami zapraszam do przeczytania mojej pierwszej recenzji. A więc tak: jeszcze przed zgłoszeniem się do akcji recenzji sporadycznie przekopywałem fajkanetowe archiwa w poszukiwaniu wiedzy na temat tytoniu. Minęło już sporo…
Na przesyłkę się czeka. Czasem niecierpliwie, czasem bez emocji, czasem się o niej zapomni i niespodzianką, przeważnie miłą, jest jej pojawienie. Ja na moją tytoniową przesyłkę czekałem cierpliwie, cierpliwie jej wyglądałem po powrocie z pracy, tak cierpliwie, że o mały włos jej nie przegapiłem! Z tej cierpliwości nie rozerwałem natychmiast koperty na strzępy, tylko odłożyłem…
Tytoń dotarł do mnie w… no właśnie. Nie dotarł. Został brutalnie wydarty z przepastnej paszczy Wielkiej Pocztowej Wszetecznicy. Po tygodniu oczekiwań, podczas akcji ratunkowej, okazało się, że tzw. Urząd Pocztowy nie zaniósł listu ni awiza, bo nie miał wolnych zasobów ludzkich w postaci listonosza z pierdopędem. Po co o tym piszę? Ano po to, że…
Moim pierwszym tytoniem był gorąco polecany w trafice Borkum Riff Vanilla. Chciałbym ten specyfik na zawsze wymazać z pamięci – nie udało się, koledzy z krakowskich spotkań potwierdzą, że moja nienawiść trwa. Później wypaliłem jeszcze trzy lub cztery inne mieszanki tego typu: jakieś Mac Bareny i Larsena. Przełomem był zakup Da Vinci: cierpiałem do połowy…
Najnowsze komentarze