„Luksusowego” zaprawia się podobno miodem, wanilią i pomarańczami. Brzmi to smakowicie i zdrowo, bo oprócz słodyczy mamy trochę witamin. Co do pozostałej zawartości, bez niespodzianek. Do tego stopnia, że można uznać to nawet za niespodziankę. A przynajmniej mnie to uderzyło.
To nie jest tytoń, lecz w pewnym sensie zjawisko, symbol. Być może dlatego nikt nie podjął się jeszcze jego opisania. A tymczasem to najbardziej dostępny produkt na rynku. Na tyle znany, że każdy dyletant, osoba nie mająca żadnej styczności z puszczaniem dymka, na hasło „fajka” odpowie bezwiednie: Amphora.
Pewnego pięknego lata pomidory w USA obrodziły tak, że farmerzy cały świat zobaczyli na czerwono. Szczęście okazało się utrapieniem, bo ceny na rynku zaczęły pikować, jak niebawem japońskie Zera na stacjonującą w palącym słońcu flotę. Ludzie pożerali je wiadrami, a Matka Natura nadal rodziła, jak króliki w Australii. Długimi seriami, bez przerwy i opamiętania.
O ile niektóre aromaty Petersona kojarzą mi się z w wszechobecnym rozwodnieniem smaku i mocy, to ten wydaje się jaskółką Nowego. Inna rzecz, że jak dla mnie leci ona zbyt nisko, jakby za chwilę miał lunąć deszcz, a z nieba posypać się gromy. Nie odpowiada mi ten pilotaż, ale jest to wynikiem specyficznej choroby lokomocyjnej,…
Virginia, Burley i Black Cavendish. Wszystkie trzy wymieszano chyba w dość równych proporcjach, a przynajmniej do tego prowadzi detektywistyczna lupa. Liście drobno cięte, na krótkie i wąskie paski, czasem zdarzy się mały płatek. Do fajki ładuje się bezproblemowo, można nawet trochę mocniej upchnąć, bo tytoń jest lekko podsuszony, nie lepiący się i sprawia wrażenie naturalnego…
Uczulam – nie zamierzam się nawet silić na obiektywizm (nawet nie wiem, jak miałoby to wyglądać). Dlatego będą to opisy skrajnie subiektywne, a opinie mogą się wielu osobom wydać pochopne i krzywdzące. I niech tak zostanie.
Najnowsze komentarze