Koniec świata nie przyszedł. Mimo to nadal prepersi szykują się na kataklizm w wesji soft. To znaczy, że wszystko dookoła gruchnie, buchnie i spuchnie, a oni zostaną ze swoimi zapasami suszonej kukurydzy w piwnicy i spokojnie poczekają, aż opadnie radioaktywny pył. Wyjdą wtedy najedzeni, napici i napaleni do syta.
Z aromatami jest jak z kobietami. Są tańsze i droższe. To trywialne stwierdzenie nie doprowadza do żadnych przydatnych konkluzji, bo każdy nieoficjalnie powie: wiem. Oficjalnie autor może być za to posądzony o seksizm, mowę nienawiści i inne bla bla, w duchu politycznej poprawności. Dlatego, w trosce o swoją skórę, śpieszę z wyjaśnieniami...
Drukarze to specyficzni ludzie. Ich tok rozumowania jest dla mnie obcy. Pamiętam, jak kiedyś na rynek trafiło wydanie pisma, rozlatujące się w rękach. Po otwarciu słychać było ciche „pstryk” i pojawiał się nagle Wielki Kanion. Przy kartkowaniu „ziemia” zaczynała już pękać jak w filmie „2012” i niczego nieświadomy czytelnik szybko stawał się kolporterem ulotek, zwłaszcza…
Aroma oferuje to, czego brakowało Panu G. Odrobinę mocy, choć nadal jest to tytoń należący do słabych, najwyżej średnich. Ale można się już nim nasycić, wypalając sporą fajkę. Wprawdzie wydzieli pod koniec trochę kondensatu (mniej więcej tyle, co Simply Unique Larsena), ale chyba nie ma co narzekać.
Wspominki dopiero (wtedy) minionego roku, krótka prasówka o Kalumecie i dalsza część historii Larsena. Stay tuned, bo to nie ostatnia wzmianka o fajkowej manufakturze.
Najnowsze komentarze