Giveaway #3 – KBB Yello-Bole

Przyznam się szczerze, że od dłuższego czasu polowałem na początek akcji giveaway. Poprzednie edycje narobiły mi smaku obfitując w naprawdę ładne okazy, bardzo leciwe swoją drogą. Dodatkowo miałem chęć zmierzyć się z czymś bardziej skomplikowanym niż zwykłe odświeżanie lub remontowanie fajki. W trudniejszych naprawach nie miałem jak do tej pory większego doświadczenia, dlatego też do końca wahałem się czy powinienem się zgłaszać. Akcja pojawiła się (udało mi się nie spóźnić), wypatrzyłem fajkę stanowiącą wypadkową moich chęci i umiejętności i tak oto zawitała do mnie KBB Yello-Bole.

W końcu nadszedł czas wstępnych oględzin. Fajka była w stanie co najmniej ciężkim. Powierzchnia fajki była obtarta w kilku miejscach. Nie miała żadnych pęknięć, przepaleń, złamań. Pokryta była wieloma drobnymi, białymi kropkami, które wyglądały na farbę. Może ktoś palił podczas bielenia mieszkania. Rim trochę osmolony, ale tragedii nie było. W kominie znajdowała się warstwa nagaru o grubości 2-3 milimetrów. Zastanawiałem się czy aby nie odpadnie razem z kawałkiem komina.  No i ten ustnik… Tak jak KrzysT pisał, brak czopa. Niestety to nie jedyna jego wada. Ustnik był bardzo pogryziony. Zarówno na grzbietowej i brzusznej powierzchni znajdowały się głębokie kratery, a sam koniec był częściowo odgryziony. Od razu jasnym się stało, że będzie to najtrudniejsza część pracy. Aby lepiej zobrazować i ożywić ten nudnawy opis, dodaję to oto zdjęcie.

Przed przystąpieniem do działania postanowiłem zadać sobie odrobinę trudu i spróbować, chociaż w przybliżeniu, określić wiek tegoż cudeńka. Wszystko co udało mi się odczytać na fajce to KBB (znajduje się wewnątrz trójlistnej koniczynki), obok tego Yello-Bole, a pod spodem Cured With Real Honey.

Przeszukiwałem Internet nie raz i nie dwa, ale żadnych konkretów nie udało mi się znaleźć. Jedyną deską ratunku był adres emailowy do siedziby firmy KBB w USA.  Długo się nie zastanawiając napisałem, a po kilku dniach otrzymałem odpowiedź. Uprzejmie mi wytłumaczono, że fajka ta mogła powstać pomiędzy rokiem 1938 a 1950. Produkcja fajek z napisem „Cured With Real Honey” rozpoczęła się w roku 1938. Przed rokiem 1938 widniał napis „Honey Cured Briar”. Z kolei fajki z KBB w koniczynce były wytwarzane do roku 1950. Reasumując, wiek fajki mieści się w widełkach pomiędzy 63 a 75 lat.

Nadszedł czas aby wziąć się do roboty.  Zaprzęgnięty został papier o gradacji 100 i przystąpiłem do czyszczenia komina. Po pozbyciu się nagaru odetchnąłem z ulgą. Komin był w bardzo dobrym stanie. Nie miał żadnych ubytków, nie pojawiła się także siateczka. Kamień spadł mi z serca. Jedynym mankamentem była znaczna obliteracja nawiertu. Poradziłem sobie z tym cienkim, długim pilnikiem. Następnie przystąpiłem do przetarcia całej fajki papierem o mniejszej gradacji rzędu 400/500. Zależało mi na tym aby napisy były do końca widoczne. Oto co udało mi się wydobyć z komina i to jak wyglądała fajka po czyszczeniu.

Następnie za pomocą szlifierki zeszlifowałem delikatnie rim. Nie chciałem aby fajka zbyt się zmniejszyła, dlatego też robiłem to bardzo powoli i ostrożnie. A oto wynik w analogicznej scenerii.

W tle na powyższym zdjęciu widoczna jest cienka, aluminiowa rurka o średnicy około 6mm. Posłużyła mi za nowy czop w ustniku . Przed wysłaniem fajki do kąpieli musiałem lekko poszerzyć kanał dymowy w fajce tak, aby pasował do średnicy nowego czopu. Użyłem do tego wiertła szczelinowego założonego na niewielki mikrosilnik. Następnie fajka została wysłana do kąpieli alkoholowej.

Przyszła kolej na ustnik. Jeśli chodzi o wspomnianą rurkę, musiałem postąpić analogicznie również w przypadku ustnika. Owo wiertło okazało się być bardzo uniwersalne. Pozostało mi tylko dociąć odpowiedniej długości czop. Poniżej prezentuję efekt.

Największą bolączką dla mnie było połączenie czopu z ustnikiem. Poszukiwałem kleju/żywicy, który będzie obojętny w stosunku do jamy ustnej, będzie dobrze łączył obie części i najważniejsze – nie będzie wpływał na smak tytoniu. Niestety żaden z obecnych na rynku produktów nie spełnił moich wymagań. W związku z tym próbowałem po prostu go wkręcić. Wiem, że nie ma gwintu, ale opcja „na wcisk” okazała się najlepszym wyjściem. Czop w ustniku siedzi ciasno i solidnie. Przy odrobinie trudu można go wyciągnąć, ale w żadnym wypadku sam podczas użytkowania fajki się nie przemieszcza.

Dalsza praca nad ustnikiem polegała na przetarciu go papierem 800. Chciałem spłycić trochę te kratery, ale jednocześnie nie zrobić takiego schodka w połowie ustnika. Końcowa część ustnika była, jak wspomniałem, częściowo odgryziona. W skorygowaniu tego mankamentu przyszła mi ponownie szlifierka. Była to kwestia ściągnięcia 1/2 mm celem jego wyrównania.  Potem w obroty poszła cała gama papierów ściernych: 1000, 1500, 2000, 2500, 3000. Zależało mi na doskonałym wypolerowaniu ustnika.  Na koniec pasta do ustnika i odrobina pasty do wrzośca połączona z mechanicznym polerowaniem.

Efekt całego zabiegu:

W tym czasie fajka porządnie się wykąpała i wyschła. Po tym z pomocą przyszła wspomniana pasta do wrzośca. Dokładnie nawoskowałem fajkę kładąc kilka warstw i przystąpiłem również do mechanicznej polerki. Oto nawoskowana fajka przed polerką.

Podsumowując, fajka kosztowała sporo pracy i wysiłku. Nie żałuję żadnej chwili spędzonej podczas jej renowacji. Fajka zostanie w moim zbiorze do końca jej albo mojego żywota. Jest dla mnie pamiątką z akcji, a także ozdobą mojej kolekcji. Jakoś mam sentyment do leciwych przedmiotów.

Powtórzę po osobach, które już swoje artykuły napisały. Chciałbym serdecznie podziękować za możliwość wzięcia udziału w akcji. Dziękuję Krzysiowi za organizację i wszystkim czytającym użytkownikom. Czekam na krytykę i uwagi. A, jeszcze zdjęcia finalne, byłbym zapomniał :)

Tags: giveaway, higienizacja, odnawianie, renowacja, uzdatnianie