Kiedy Mikołaj zaczął palić fajkę

Ciepły czerwony kostium, długa siwa broda i wydatny brzuszek. Miejsce zamieszkania: bardzo zimny Biegun Północny, albo niewiele cieplejsza Laponia. Środek transportu: zaprzężone w renifery sanie. Taka wizja świętego Mikołaja już prawie całkowicie zdominowała świat.A kiedyś było inaczej.

Kult świętego zyskał w siedemnastowiecznej Europie sporą popularność. Z czasem w wielu krajach zaczął pojawiać się zwyczaj obdarowywania prezentami w dniu jego śmierci. Jednym z nich były Niderlandy. Święty Mikołaj znany tam jako Sinterklaas przypływał z ciepłych krajów (była nimi Hiszpania) wraz ze swoim ciemnoskórym pomocnikiem zwanym Zwarte Piet przywożąc egzotyczne smakołyki.

Po reformacji protestanci próbowali zakazywać tego ich zdaniem heretyckiego zwyczaju, ale bez większych sukcesów. 6 grudnia wciąż należał do człowieka z siwą brodą ubranego w szaty katolickiego biskupa.

Gdy osadnicy z Holandii zaczęli przybywać do Ameryki, zabrali ze sobą i Sinterklassa. Tam zmieszał się on ze Świętymi Mikołajami przywożonymi przez przybyszów z innych europejskich krajów, a także angielskim Father Christmas (który nie miał nic wspólnego z rozdawaniem prezentów i biskupem Miry).

Mieszanka ta zaowocowała powstaniem Santa Claus, czyli amerykańskiej wersji Świętego Mikołaja. Santa Claus zaczął pojawiać się pod koniec XVIII wieku w dawnej holenderskiej kolonii przemianowanej przez Anglików z Nowego Amsterdamu na Nowy Jork. Santa Claus znacząco różnił się od pierwowzoru. Nie miał już stroju biskupa tylko zielony kubrak. Oprócz tego zyskał na wadze i palił fajkę.

Życzę świąt wypełnionych radością i miłością,
niosących spokój i odpoczynek,
a Nowego Roku 2012 pełnego optymizmu i szczęścia.

P.S.: Zapraszam do zapoznania się z relacją ze spotkania Wigilijnego Warszawskiego Pipe Clubu na stronie www.pipeclub.waw.pl

Tags: fajka, felieton, kultura, publicystyka