Tytoń dotarł do mnie w „dilerce” z oznaczeniem „Tytoń fajkowy. Akcja recenzja nr 3”, nie dającym śladu podpowiedzi co do jego zawartości, ale już pierwszy rzut oka dał mi do zrozumienia, że hasło przewodnie tej akcji „Latakia” należy traktować dość szeroko… Ciemnobrunatne źdźbła tytoniu mogącego być identyfikowanym z Latakią, stanowiły tak na oko 30%. Pozostałe…
Zapisałem się do trzeciej edycji Akcji Recenzja, bo podobno było mało chętnych – tak mało, że zostałem wybrany. Tym razem recenzowany tytoń to mieszanka zawierająca Latakię. Moje doświadczenie z tego rodzaju mieszankami jest bardzo niewielkie. Do tej pory udało mi się wypalić: SG Balkan Flake, Commonwealth, Perfection, Rattray’s Black Mallory, Dunhill London Mixture, Dan Tobacco…
To jest całkowicie subiektywna opinia – żadne stopery, wagi, higrometry ani termometry nie ucierpiały w wyniku badań. Dzień pierwszy: listonosz dzwonkiem budzi mnie o 9, daje koperty, coś podpisuję. To są uroki mieszkania na parterze. Koperty lądują na biurku, ja z powrotem w łóżku. Dwie godziny później kawa, prysznic i ostatnie spojrzenie na kafelki w…
Postanowiłem ze swoich doświadczeń rozwiać pewną wątpliwość co do różnicy pomiędzy onym Erinmore Flake, a jego wersją Mixture. Przytoczę najsampierw moje obiekcje co do Mixtury, które zamieściłem na FMS: „Tragiczny burley i piekielne papierosy. Jego chwała i legendarny żywot dla mnie kończyły się po podpaleniu. Czuć tam jakieś kwaski i jakąś lekką słodycz oraz powiew…
Artykuł Jacka o Ptaszku z Kentucky zachęcił mnie do skosztowania tego tytoniu. Z kolei Kentucky Bird zachęcił mnie do skosztowania innych wyrobów od A&C Petersena. W ten sposób przy akompaniamencie pochwał Pani z Trafiki nabyłem paczuszkę tego specyfiku.
W czym to nie pływało? Źródła podają, że chyba tylko w powietrzu, jak ptak, mówiąc metaforycznie. A, nie! Przepraszam. W powietrzu też – wszak właśnie nim było suszone. Tytoń ten kąpał się więc we wszystkim, co możliwe, aby został tym, czym jest. Niemniej jednak – warto go właśnie tak przyrządzać!
Amerykański Cornel & Diehl jest jedną z tych amerykańskich firm, które weszły tam, gdzie podali tyły niemal wszyscy Brytyjczycy, a więc na obszar o nazwie „rodzinna firma tytoniowa”. Fribourg&Treyer, Player, Robert Lewis, Ogden, Bell, Rattray’s, Dunhill – to wszystko były kiedyś sklepy tytoniowe oferujące dziesiątki lub setki własnych mieszanek. Wszystkie zostały sprzedane dużym koncernom, które…
W sklepach i na TobaccoReviews podawany skład to virginia z burleyem, black cavendishem i szczyptą latakii, aromatyzowany rumem (ponoć Jamaica Rum, stąd ta śliwka w nazwie). Opisy opisami, a my obwąchajmy i pogrzebmy w puszce.
Ogromny, kryształowy żyrandol, wielka kolumnowa sala, a na środku Virginia i Latakia w prawdziwie namiętnym, soczystym tango, o nieco nieprzyzwoitym, trochę ulicznym charakterze. Mimo to wszystko wciąż po elegancku. Dla ospałych gości, spragnionych wrażeń, ale skutych sztywnymi nakazami etykiety, zawstydzonych pokazem, ale wpatrujących się z wypiekami na twarzach. W tle gra kapela – Burley szarpie…
Wbrew pozorom to nie jest tekst dla melomanów, a dla fajczarzy. Można przeczytać w Internecie wiele rad o tym, jakie fajki wybierać do konkretnych tytoni, a także o fakcie, iż do fajki, w której palone były aromaty, nie będzie pasować czysta Virginia. Rozwiążmy ten problem
SG Black XX to ekstremalny death metal. Peterson Irish Flake to heavy metal. Rattray’s Marlin Flake – hard rock. TNN – synthpop, zaś Alsbo najbliżej do muzyki Justina Biebera. Jak zaś zakwalifikować Sherlocka Holmesa?
Kiedy przegląda się stare fotografie z tytoniowych trafik, to na dobrych zdjęciach szokuje coś dzisiaj nie spotykanego - rozpiętość oraz zróżnicowanie cen. Między mieszankami z dolnych półek, a tymi spod sufitu różnice bywały wielokrotne. A po drodze bywało kilkanaście, a niekiedy nawet kilkadziesiąt poziomów cenowych...
Obiecałem zebranie w jeden artykuł wyszukanych w literaturze oraz w internecie porad dotyczących domowego zestawiania własnych mieszanek, czyli own blends. Tego się nie da zrobić. To znaczy, nie da się tego zebrać w jeden artykuł...
Kiedy się czyta recenzje na Tobaccoreviews, to wielu z nas wykreśla jakąś mieszankę z zakupowych planów, jeśli w wypowiedziach kilka razy powtarza się termin "tongue bite". Czyli "gryzienie w język". Od pokoleń trwają próby wyjaśnienia tego zjawiska.
Na pierwszy rzut oka to maleństwo oferuje nieskończoną ilość kombinacji krojenia, a palacza ograniczać może jedynie jego własna fantazja. Aż dziw, że do tej pory nie ma konkursów na najdziwniejsze krojenie lub na fantazyjne formy wykonane bez odrywania noża od bloczka. Takie origami dla nałogowców – zrób łabędzia nie marnując ani kawałka; stwórz zapaśnika sumo,…
Najnowsze komentarze