Wyskrobałem z puszki ostatnie drobinki, okruszki okruszków, nabiłem, spokojnie odpaliłem. Przerwa między burzą i burzą w ogródku, bezwietrznie, wilgotno. I nawet nie wiecie jak serce mi krwawiło, gdy z komina zaczęły się unosić ostatnie, konwulsyjne wręcz strumyki dymu oznaczające koniec palenia. Krwawi szczególnie, gdy w fajce mamy aż nieprzyzwoicie przyzwoity tytoń, który spełnia nasze fajkowe…
I kolejna edycja za nami. Kolejna Latakia, kolejny Fribourg & Treyer. I – to trzeba podkreślić, bo wcale nie jest to oczywiste – punktualni recenzujący. Szczególne podziękowania należą się Wojtkowi, który podjął się napisania recenzji (i dotrzymał terminu!) w obliczu zbliżającego się ojcostwa (syn też dotrzymał terminu ;) ). Gratulacje i szacunek. Pozostali recenzenci również…
Poprawny jesienny tytoń, nie za mocny (wg mnie tak 4,5-5/10) - może troszkę za mało wyrazisty, przydałaby się bardziej przekonująca nuta, może leżakowanie poprawiłoby smak?
Ciekawa to mieszanka, w której Latakia nie wgniata receptorów węchu w najdalsze zakątki nosa. Pięknie się łączy z ogólnym aromatem, podbudowuje go, ale nienachalnie.
Nie mam pojęcia co to jest, na pewno nie Amerykaniec, bo tam ten pomidor to taka trochę śliwka czy grillowany bakłażan, którego w paleniu jednak aż tak nie czuć. W przeciwieństwie do...
Długo się jej przyglądałem chcąc sobie wyobrazić jak pachnie. Nie było to jednak możliwe, gdyż intensywny zapach przedostawał się przez plastikową torebeczkę. Gdy już otworzyłem i wysypałem do mojej „mydelniczki” (tak nazywam pojemnik, w którym przygotowuję sobie tytoń do palenia) poczułem mocny, intensywny zapach - wędzony.
Po pierwsze - chyba mnie pokarało za to, że przez pięć poprzednich edycji nie zgłosiłem swojego udziału. W tej szóstej miało być tak pięknie, miał być anglik, już planowałem degustacyjne, spokojne palenia… A tu klops.
Jeśli ktoś chciałby poznać moją opinię, najtrudniej napisać recenzję wyśmienitego tytoniu. Produkty ubogie jakościowo są stosunkowo wdzięczne do znęcania się, średniaki również opisuje się łatwo, bo nieźle poddają się analizie. Za to świetne smakołyki – zgroza! Ciężko przekuć wrażenia w słowa.
Kolejny Fribourg & Treyer, kolejna virginia, tym razem określona nazwą Vintage (tutaj Rheged może zamlaskać). Tytoń w formie flake – ładne, równo pocięte, szerokie płatki. Na sucho wyczuć można rodzynki, jakby migdały i…porzeczka? Jeżyna? Przypomina mi to gawithowski Fire Dance Flake, jednak słabszy i bardziej naturalny. Jak bardzo delikatny scented. W smaku jednak jest to…
Serii ciąg dalszy. Tym razem na tapecie wylądował Fribourg & Treyer Golden Mixture, kolejna Virginia w czystej postaci, tym razem mieszana przez Imperial Tobacco. Niewiele da się powiedzieć o tym blendzie. Jest aż nazbyt poprawny. Bardzo przypomina mi Virginię Zaire od Dan Tobacco. Wilgotność w sam raz, forma cięcia nie wymaga rozdrobnienia – czyli od…
„Pewnego dnia, wszedłszy do sklepu z papierosami na Haymarket, poprosiłem o tytoń. Od razu spostrzegłem, iż popełniłem błąd. Nie wchodzi się do Fribourg and Treyer, Tobacconist, Established 1720 prosząc po prostu o tytoń. Sprzedawca nie byłby bardziej zdumiony, gdybym zażądał plastra miodu. Tytoń? Zgoda, ale jaki tytoń? – Jeżeli pan chce – podszepnął mi major…
Fribourg & Treyer Negrohead, kolejny dowód na to że nie istnieje wolność słowa… ostatnimi czasy zmieniono nazwę tego tytoniu na Blackjack. Czy to już nie jest przegięcie? Aż się zacząłem zastanawiać czy wypalenie tego tytoniu w angielskiej fajce, o afrykanerskim rodowodzie- zulu- nie będzie rasistowskie… Mieszanka ta trochę rozczarowuje. Ma bardzo mocną nazwę, pierwsze skojarzenie…
Najnowsze komentarze