O sobie mówi, że nie jest autorem science fiction, ale pisarzem szukającym dla siebie zwolenników w nurcie SF. Coś jest w tym określeniu, bo od wielu lat jego styl wyróżnia się na tle innych literatów związanych z tym gatunkiem. Surrealizm, przekonanie o groteskowości rodzaju ludzkiego, a także o tym, że człowieczeństwo upada – ale nie…
Dawno nie wrzucaliśmy nic do działu humoru. Mało kto rozpieszcza fajczarzy, mało wdzięczny to temat. W końcu jednak coś się znalazło i nie można już dłużej czekać. Fajka zwykła być uważana za atrybut seniora rodu. Oto więc scenka rodzajowa z bohaterami, których bardzo dobrze znacie. Oto ojciec i córka w wieku „buntowniczym”!
W czasach, gdy oglądałem jeszcze telewizję, udało mi się trafić na pewien szczególny koncert. Był to chyba wczesny 2004 rok, a kraj nie otrząsnął się jeszcze ze śmierci pewnego Artysty. Zebrane bodajże na opolskiej scenie grono śpiewało najsłynniejsze utwory Muzyka, ale przy ostatnim nikt nie podszedł do mikrofonu. Miejsce pozostało puste. Kapela grała Dziwny jest…
Kolejnym muzykiem-fajczarzem godnym opisania w ramach naszego cyklu jest Dizzy Gillespie. Prawdziwa legenda jazzu, twórca w swoim czasie rewolucyjnego gatunku bebop oraz afro-cuban jazzu. Człowiek, który od dziecka wiedział, kim chciałby zostać i spełnił swoje marzenia.
Obok bluesa, najbardziej „fajczarskim” gatunkiem muzycznym jest jazz. Gdy sięga się do jazzowej historii, szczególnie przeglądając zdjęcia muzyków, fajkę widać dosłownie wszędzie. Palili wszyscy – pianiści, perkusiści, a nawet (o dziwo!) saksofoniści, czy fleciści. Jednym z takich fajczarzy-jazzmanów był John Coltrane.
W historii muzyki bluesowej znajdziemy całą masę artystów palących fajki. Dlaczego akurat ten styl przyciągał fajczarzy? To raczej pytanie bez satysfakcjonującej odpowiedzi. Może tytoniowy dym pomagał im w tworzeniu muzyki? Może był ucieczką? Czy znowuż – dodatkiem do całości? Rodzajem pocieszenia, czy radością samą w sobie? Pewne jest tylko jedno – ci fajczarze to muzyczne…
Fajka towarzyszy wielu pasjom. Widziała już prawie wszystko i była prawie wszędzie. Są jednak takie zajęcia, które zdecydowanie bardziej kojarzą się z fajczarstwem, niż inne. Można by wymienić kilka – pisarstwo, dajmy na to. Pisarz z fajką to widok dość naturalny, choć oczywiście dziś rzadziej spotykany. Drugą aktywnością związaną z fajkowym dymem jest myślistwo. Na…
Od jakiegoś czasu jestem dumnym posiadaczem wiedzy o wszystkich przygodach najbardziej znanego i najznamienitszego detektywa wszechczasów. Zdobyłem ją dzięki mało znanemu wydawnictwu REA, które w jednym tomie, zatytułowanym Księga wszystkich dokonań Sherlocka Holmesa zamieściło, jak już tytuł wskazuje, zbiór wszystkich opowiadań o tym ekscentrycznym fajczarzu. Żałuję, iż podczas lektury nie tworzyłem zakładek, nie zakreślałem istotnych…
Jest takie powiedzenie, że nie ma na Ziemi miejsca nietkniętego ludzką stopą. To nieprawda. Wyprawiamy się poza naszą planetę, badamy Marsa, budujemy stacje kosmiczne, ale do tej pory nie zbadaliśmy dokładnie Antarktydy.
Na filmowej półce każdego fajczarza nie może zabraknąć tego dzieła. I to wcale nie dlatego, iż na ekranie pojawiają się dwie fajki. Raczej – bo to po prostu dobre kino. Inwazja porywaczy ciał z 1956 roku to pierwszorzędny film science-fiction, traktujący o najeździe pozaziemskiej cywilizacji. Mimo tego – próżno w nim szukać kosmitów. Lata sześćdziesiąte…
Długo broniłem się przed pisaniem tego tekstu. Wiedziałem jednak, że prędzej, czy później musi to nastąpić. Sylwetka tego człowieka powinna pojawić się na tej stronie. Był on bowiem (i do dziś – jest) jednym z najbardziej rozpoznawalnych fajczarzy na świecie.
Basma - bardzo charakterystyczny tytoń orientalny, o smaku, który dość łatwo można jeszcze "zlokalizować" i poczuć. To ulubiony "turek" Petersona, zaś najbardziej "zabasmowana" mieszanka to znany większości zaawansowanych fajczarzy Old Dublin.
W dzisiejszej kulturze fajka zdecydowanie nie gra głównej roli. Nigdy zresztą jej nie grała. Zawsze była jakimś uzupełnieniem. Mogło być jej więcej, mogło mniej, ale nigdy nie chodziło o fajkę samą w sobie. To dobrze. Nie chcielibyśmy przecież, by dym palonego tytoniu przesłonił nam obraz całości.
Przed laty, kiedy moja córka małą dziewczynką jeszcze była, wymyślałem dla niej różne bajki. Takie tam, o jakichś kaczuszkach, smokach czy innych miłych zwierzątkach. Teraz, gdy lata swoje już mam, trochę wstyd się przyznać, że taką zabawę bardzo lubiłem.
Milczałem. Ponownie zapaliłem fajkę. Wygląda się wówczas na człowieka myślącego, choć się o niczym nie myśli
Najnowsze komentarze