Black Mallory bywa zmienny i kapryśny. Musi taki być, gdyż ma wiele twarzy wychylających się znienacka. Nie ma w tym jednak żadnego dyskomfortu, gdyż są to oblicza przyjazne i zawsze niosą za sobą przyjemne zdziwienie. Można wypalić prawie całą puszkę, a ostatnia porcja nagle nabierze innej barwy.
Dziś prawdziwych balkanów już nie ma… Tako rzeczą znawcy – ci, którzy swego czasu spróbowali legendarnego Balkan Sobranie, po którym nic już nie było takie samo. Tytoń, przez który dziś dostępne mieszanki z „balkan” w nazwie winno się nazywać „bełtan”, gdyż oryginałowi nie dorastają nawet do dna puszki. Tytoń już niestety niedostępny i nie…
Jednak moja żona, ciekawska sroka, kazała sobie pokazać - i nie omieszkała powąchać - wszystkie nowe nabytki. Nauczyły ją doświadczenia z Latakią. Paladin więc wyszedł z kąta, w który go wrzuciłem i został otworzony. Co ciekawe, zaraz po tym obrządku, został mi wciśnięty do łap z kategorycznym żądaniem "zapal to przy mnie".
Patrzę na Tobaccoreviews i czytam - Virginia, Burley, Turkish... Wszyscy radzą docierać do źródeł i dociekać składu mieszanek. Czy zatem blend w powyższym składzie jest dobry? A może lepsza jest mieszanka bez burleya? Albo taka z dodatkiem perique?
Kolejny komiks, i kolejny sposób cięcia oraz konfekcjonowania tytoniu. Czyli Twist, w postaci klasycznej linki, warkoczyka (rope) lub w postaci monet, plasterków (coins). Warto popatrzeć i nie marnować możliwości, jaką daje ta postać tytoniu. Czyli rozcieranie nie jest koniecznością!
W dość obfitej korespondencji, jaką dostaję drogą mailową, już kilkakrotnie pytano o "domowe aromatyzowanie tytoniu". Zapewniam Kolegów pytających, że niemal każdy doświadczony fajczarz ma na sumieniu takie pomysły...
Jak sfotografować prowadzenie żaru w fajce? A może by tak z dwóch fotek - jedna z lampą, druga bez błysku - zrobić "kanapkę" na wzajemnych przenikaniach... Kończy się konkurs "Smak Fajki". A prawdziwy smak, to malusieńki ognik prowadzony w centrum komina...
Przeszedł od Murrayów do Orlika, ale ponoć smaków nie zmienił. Określanie go jako mieszankę angielską jest przesadą - to dobry, naturalnie aromatyzowany tytoń z legendą. Do 2005 roku, czyli za czasów Murray Sons & Co, Ltd , skład "obudowy" tego tytoniu znały tylko 2 osoby. Jak jest u Skandynawów - nie wiadomo.
Typowy Duńczyk, to niekoniecznie powalający sztucznością aromat. Niekoniecznie szokujące połączenie z kopenhaskich knajp - mielony z dorsza w ananasach. W recenzowanym tytoniu nie ma nawet czarnego cavendisha. Jest za to tajemniczy - Toasted Burley...
Czarny Cavendish nie jest Czarnym Ludem przez fakt zaklasyfikowania go do tej grupy. Niektóre blendy smakują mi na tyle, by zakup powtórzyć, niektórych nie kupię już nigdy więcej, ale zdarzają się też takie, które powodują moją wściekłość i odbierają mi zdrowy rozsądek.
Room note przyjemny, ale wyraziście tytoniowy. Męski zapach, z tych, które cenią kobiety bez inklinacji do zdominowania faceta nawet w jego przyjemnościach. Świetny wybór dla tych, którzy chcą dać znać partnerkom, że nie dadzą się wsadzić pod pantofel a wonne aromaty palą wyłącznie po to, by zrobić im przyjemność.
Kolejny komiks. Tym razem o nabijaniu fajki płatkami, czyli tytoniem w postaci Flake. To nie jest trudne i wcale nie trzeba płatków rozdrabniać, rozkruszać i robić z nich "sypankę". Flake się pali wolno, sucho i powoli, właśnie dlatego, że jest Flake... To postać niemal doskonała.
Pół roku temu na forum FMS pozostawiłem kilka recenzji tytoniu. Dwa z nich chciałbym przypomnieć, bo dzisiaj te tytonie opisałbym inaczej, wprowadził do nich poprawki, a niektórych najnormalniej w świecie wstydziłbym się recenzować...
Anglik to taki dziwny typ, herbaty naparzy, rybę z frytkami wsunie, melonik na głowę i ginie we mgle. Najgorsza jednak jest ta ich flegma, tfu… Ale poważnie, po czym poznać rasowego Anglika? Hm… no, jest to koń wysoki, smukły, o długiej szyi… zaraz, zaraz, to chyba nie ten portal… choć dżentelmen, palący fajkę, powinien mieć…
Są takie tytonie, do których nie sposób się nadmiernie przyczepić, ale i nie da rady powiedzieć o nich zbyt wielu pochlebnych rzeczy. To solidne średniaki, produkty, które zachwycają przy pierwszym paleniu, a potem zaskakująco szybko potrafią znużyć. Mimo tego uważane są (całkiem słusznie) za dobre jakościowo. Taki właśnie jest Timm No Name, ze stajni Dan…
Najnowsze komentarze