Nic nie obchodzą mnie protesty wielbicieli Virginii ze znakomitą Full Virginia Flake Samuela Gawitha na czele, nie zrobią też najmniejszego nawet wrażenia głosy krytyki od zakochanych w Balkan Sobranie i innych zaprawionych Latakią smakołykach – dla mnie Aged Burley Flake sygnowany marką Solani jest numerem jeden i pewnie nim zostanie.
Fajką początkującego – Samuel Gawith 1792 flake Zakupiłem ten tytoń z zamiarem zapalenia dla odmiany czegoś mocniejszego. Wcześniej paliłem głównie tytonie słabe, ewentualnie o średniej mocy. Moje główne tytonie to GH Broken Scotch Cake, GH Glengarry Flake, Mac Baren Vanilla Cream. Tytonie bazujące głównie na VA. Z wyboru na fajkowie, który na początku…
Postanowiłem zmierzyć ze sobą dwa tytonie Dunhilla. Do bratobójczej walki nie bez powodu wystawiłem te dwie puszki. Odwołują się do filozofii tytoniu porannego i wieczornego, co prócz ich nazwy uosabia sama barwa puszek oraz ich emblematy: piejący przy wschodzie Słońca kogut oraz szlafmyca ze świecą pośród gwiazd. Świt przeciwko zmierzchowi. Co prawda Early Morning…
No i tak siedzę w pracy myśląc o tym, co będzie. Co będzie jutro, za miesiąc. W interesie ruch zerowy. Moje osiągnięcia sprzedażowe również. Pewnie mnie wywalą z tej pracy. Co będę robił, czy znajdę nowego pracodawcę? I tak w kółko. W głowie tylko pytania i zastanawianie się nad najbliższą przyszłością. Szefowie siedzą w przeszklonym…
Szmata, olej, śledź i sól. Każde wyraźne i nie pozostawiające złudzeń. Proste skojarzenie robotnika fizycznego po kilkunastu godzinach pracy latem się nasuwa. Niedosuszone pranie, pot, no nie wiem sam. Strach wpakować do fajki skoro straszyli w dodatku potężną mocą...
Moc tytoniu wzbudza szacunek (spodziewałem się po opisie próbki i intensywnym zapachu z torebki), o czym przekonuję się z każdym pyknięciem. Nie ma żartów. To porządne tytoniowe nasycenie, nikt nas tutaj nie robi w balona chowając nikotynę pod kołderką z dodatków.
Pierwsze skojarzenie jakie z nim mam to studencki „kociołek Panoramiksa”. Miesza się tam różne napoje wyskokowe, gotuje i jednym garnuszkiem „rozbiera” się całą imprezę (przepis w Internecie). Kto o nim choćby słyszał, na pewno wie co mam na myśli. Tytoń jest bardzo dymny. Po jego paleniu powstaje smog większy, niż ten nad Londynem. Może o…
Pali się całkiem nieźle, choć na początku kołeczkiem trochę pracowałem. Na starcie smak znany mi z SG 1792, ale po chwili – Grousemoor? Nie, to niemożliwe, a może jednak? Albo to wina tego, że od kilku dni palę tylko Grousemoor’a, albo naprawdę jakieś kwiatki w tym są. Słodycz występuje podczas całego palenia.
Pali się jak smocze gówno, zupełnie bez yopasowego Qrastajla, po prostu w kominie pojawia się popiół biały jak broda Gandalfa po przejściach. Wystarczy puknąć i już. Ale gdzie ta moc?
Recenzja porównawcza, a dokładnie „jak dojrzewanie może wpłynąć na smak tytoniu”. Brzmi jak kompendium z zakresu tegoż, ale na to nie mam przede wszystkim doświadczenia się porywać. Ot, wrażenia z palenia tego samego tytoniu, świeżo zakupionego oraz wyleżakowanego przez dwa lata.
Od dłuższego czasu, zastanawiając się nad tym tytoniem, w głowie kłębiły mi się same negatywy lub co najmniej obojętne myśli. Aż do chwili obecnej, ale o tym napiszę później. Najpierw cofniemy się o kilka miesięcy. Stanwell Honey and Caramel to tytoń, który w polskich trafikach nie występuje. Ja swoją puszeczkę przywiozłem od naszych zachodnich…
Nightcap to jeden z tych blendów, gdzie możemy znaleźć dla siebie wszystko, czego oczekujemy od klasycznej mieszanki angielskiej. Smak, aromat, moc i tą charakterystyczną kołderkowatość. Dym się kłębi, bardzo powoli rozprasza sprawiając, że robi się przytulnie. Razem z kolejnymi pufnięciami zwalnia nasze tętno, mięśnie się rozluźniają. Może sporo marketingu w odbieraniu tego tytoniu w ten…
Niby ciemno - a jasno. Chmury wiszą nisko nad miastem, odbija się od nich pomarańczowe światło ulicznych latarni. Kałuże i błoto pośniegowe świecą się jak fajki Jasztyłowa. Między wąskimi uliczkami meandrują razem ze spływającą wodą zakapturzeni, przemoknięci studenci, którzy tego wieczoru wybrali się na pub crawling.
Gawith, Hoggarth & Co. wydaje się być marką nastawioną zdecydowanie na mieszanki virginiowe - czyste (oczywiście „czyste” we współczesnym rozumieniu) i z klasyczną aromatyzacją (czyli zastępującą mężczyznom perfumy), mniej czyste (bo z Burleyem na przykład) i te mniej klasycznie pachnione (ale bez redukowania smakowej zawartości tytoniu w tytoniu).
To nie jest tytoń, lecz w pewnym sensie zjawisko, symbol. Być może dlatego nikt nie podjął się jeszcze jego opisania. A tymczasem to najbardziej dostępny produkt na rynku. Na tyle znany, że każdy dyletant, osoba nie mająca żadnej styczności z puszczaniem dymka, na hasło „fajka” odpowie bezwiednie: Amphora.
Najnowsze komentarze