Na plakietce Ashton Gold Rush znajdują się brodaci, okryci kapeluszami, brudni mężczyźni pochyleni nad sitami. Skryci w górach, przy strumieniu, płuczą wodny muł w poszukiwaniu złota. To przybyli nad zachodnie tereny przyszłych Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej osadnicy z pierwszej i drugiej połowy XIX wieku.
Kierowany czysta ciekawością, nieodparta chęcią odkrycia jakiegoś nowego tytoniu i urozmaicenia swojego jadłospisu kupiłem 125g paczkę Virginii Mysore. Trochę ryzykowne posunięcie zważywszy na to, że niewiele do tej pory o tym tytoniu słyszałem. Moja wiedza ograniczała się do kilku recenzji, które znalazłem w internecie i krótkiego opisu z opakowania. Jak widać nie zniechęciło mnie to…
Przejrzałem sobie dziś opisy tytoniowe w kategorii Samuel Gawith, potem pozostałe, potem znów w kategorii Samuel Gawith i mam naprawdę twardy orzech do zgryzienia. Nie potrafię sobie wytłumaczyć, jak to możliwe, że na tak znakomitym portalu o tytoniu Grousemoor mówi się półgębkiem i przy okazji. Przeszło 15 miesięcy bez własnej recenzji. A przecież nie godzi…
Kupiłem go, gdyż miałem ochotę na mocny tytoń, który nasyci mnie nikotyną po wypaleniu go w antraktówce - i w tej roli sprawdził się znakomicie. Spalenie pojemnościowo średniej fajki również nie wywołało u mnie konwulsji ani ataków serca, natomiast po większej jednorazowo ilości definitywnie poległem. Palenia na pusty żołądek nawet nie będę wspominał...
Wbrew pozorom to nie jest tekst dla melomanów, a dla fajczarzy. Można przeczytać w Internecie wiele rad o tym, jakie fajki wybierać do konkretnych tytoni, a także o fakcie, iż do fajki, w której palone były aromaty, nie będzie pasować czysta Virginia. Rozwiążmy ten problem
Żaden ze mnie recenzent – ot, piszę o swoich doznaniach z palenia. I tekst ten to nie recenzja, a wywód osobisty nad pewnym podmiotem. Tytoń, z którym miałem przyjemność spotkać się około rok temu. Wówczas to mój 3-latek postanowił zabrać nas na urodziny swojego ulubionego kolegi Wojtka S. Wybraliśmy się na nie całą rodziną…
Moja pierwsza recenzja. Proszę wybaczyć, ale „księgowa” Bill Bailey’s Balkan Blend to tytoń, który miał urozmaicić moje doznania z palenia MB HH Syrian. Jak już pod Jalensową recenzją MBHHS pisałem, nie wyobrażam sobie bez niego mojego fajkowego dnia. Po BBBB nie spodziewałem się za wiele. PiotrekN spytany o porównanie tych tytoni, stwierdził, że BBBB jest…
Irish Oak’a ze stajni Petersona kupiłem jako smakołyk, na pewno nie na codzienny tytoń. Niestety czuję, że będzie regularnie opróżniał mój szczupły studencki portfel, bo jak wspomniałem – zakochałem się! Jakiś czas temu nawet na forum FMS otrzymał nominację do tytoniowego Graala od jednego z użytkowników - ja się z tym zgadzam wszystkimi odnóżami (mimo…
Nazwa jednego z tytoni Samuela Gawitha wręcz prowokuje do poszukiwań informacji. W tłumaczeniu na nasze St James Flake to przecież Płatki Świętego Jakuba. Pytanie tylko – którego? I czy na pewno jakiś święty maczał palce w tym tytoniu?
O Peterson De Luxe Mixture można niewiele ciekawego powiedzieć. Ot, kolejny aromat. Ani zły, ani dobry. Po prostu kolejny tytoń, który służy do palenia. Jest smaczny, ale bez wyrazu. Jest równy, ale niezbyt interesujący. Nie rozprasza palacza, ale i nie przykuwa uwagi. Według producenta De Luxe Mixture jest mieszanką dojrzałej virginii oraz Black Cavendisha. Virginia…
Na pierwszy rzut oka to maleństwo oferuje nieskończoną ilość kombinacji krojenia, a palacza ograniczać może jedynie jego własna fantazja. Aż dziw, że do tej pory nie ma konkursów na najdziwniejsze krojenie lub na fantazyjne formy wykonane bez odrywania noża od bloczka. Takie origami dla nałogowców – zrób łabędzia nie marnując ani kawałka; stwórz zapaśnika sumo,…
Produkt ten, jak głosi producent, jest ukłonem dla Tobacco Lords of Glasgow & the Commonwealth of Virginia. W 1707 roku Traktat o Unii między Szkocją a Anglią dał szkockim kupcom możliwość handlowania na terenie angielskich terytoriów zamorskich, szczególnie w Ameryce Północnej. Do tego celu najdogodniejsze warunki miało małe miasteczko Glasgow, a to za sprawą położenia.…
To pierwsza recenzja nie będąca recenzją. Recenzent bowiem stanął przed dylematem – bardzo chciał opisać swoje wrażenia z palenia Ser Jacopo English Mixture, ale nie jest w stanie. I to nie z jego winy. Obowiązek jednak obowiązkiem jest – recenzja musi zawierać tekst, że tak autor sparafrazuje Kasię Nosowską. I tak mamy artykuł, który będąc…
Uwielbiam blenderską myśl Rattray’sa. Jest w niej prostota oraz codzienność, ale i odpowiednia szczypta szaleństwa. To powoduje, że choć nie są to tytonie nadmiernie złożone i z pewnością nie da rady wyczuć w nich ogromnej plejady smaków, ani też niuansów, to jednak palę je z radością. Old Gowrie oraz Black Mallory zachwyciły mnie od razu.…
Nieco ponad dwa tygodnie temu w naszym serwisie pojawiła się opinia Krzyśka na temat nowego na polskim rynku tytoniu Samuela Gawitha o sugestywnej nazwie Scotch Cut Mixture. Dość powiedzieć, że była ona niezbyt pochlebna. Co prawda recenzent przyznał się, że wystawił swoją notę ledwie po wypaleniu kilku próbek, ale spieszę go pocieszyć – krótko obcowałeś…
Najnowsze komentarze