Irish Oak’a ze stajni Petersona kupiłem jako smakołyk, na pewno nie na codzienny tytoń. Niestety czuję, że będzie regularnie opróżniał mój szczupły studencki portfel, bo jak wspomniałem – zakochałem się! Jakiś czas temu nawet na forum FMS otrzymał nominację do tytoniowego Graala od jednego z użytkowników - ja się z tym zgadzam wszystkimi odnóżami (mimo…
Przyznaję - mieszam firmowe blendy. Wbrew opinii wielu kolegów, którzy uważają, że mieszanki opracowywane są przez profesjonalistów, którzy zęby na tym zjedli. Tyle że ja mam za mało słoików po przetworach firmy Rolnik, a nie cierpię przechowywania raz otwartego tytoniu w nieszczelnych fabrycznych opakowaniach.
Nazwa jednego z tytoni Samuela Gawitha wręcz prowokuje do poszukiwań informacji. W tłumaczeniu na nasze St James Flake to przecież Płatki Świętego Jakuba. Pytanie tylko – którego? I czy na pewno jakiś święty maczał palce w tym tytoniu?
O wirginii z Mysore słychać już od lat, ale dopiero od niedawna stała się ona wśród palaczy synonimem wysokiej jakości i wyznacznikiem naturalnej tytoniowej słodyczy. I choć w Indiach od pokoleń pali się bardzo dużo i obsadza tytoniem wielkie połacie, to indyjska Flue Cured Virginia stanowiła przez kilka dziesięcioleci margines produkcji.
O Peterson De Luxe Mixture można niewiele ciekawego powiedzieć. Ot, kolejny aromat. Ani zły, ani dobry. Po prostu kolejny tytoń, który służy do palenia. Jest smaczny, ale bez wyrazu. Jest równy, ale niezbyt interesujący. Nie rozprasza palacza, ale i nie przykuwa uwagi. Według producenta De Luxe Mixture jest mieszanką dojrzałej virginii oraz Black Cavendisha. Virginia…
Na pierwszy rzut oka to maleństwo oferuje nieskończoną ilość kombinacji krojenia, a palacza ograniczać może jedynie jego własna fantazja. Aż dziw, że do tej pory nie ma konkursów na najdziwniejsze krojenie lub na fantazyjne formy wykonane bez odrywania noża od bloczka. Takie origami dla nałogowców – zrób łabędzia nie marnując ani kawałka; stwórz zapaśnika sumo,…
Porównanie piwniczek z tytoniami do piwnic, w których dojrzewają wina, jest całkiem zręcznym zabiegiem wyjaśniającym istotę starzenia się niektórych blendów podczas jego prawidłowego, długotrwałego przechowywania. O ile tzw. fermentacja wina i tytoniu, to całkiem odmienne procesy biochemiczne, to w dojrzewaniu, starzeniu się jednej i drugiej szlachetnej używki daje się odnaleźć sporo analogii...
Produkt ten, jak głosi producent, jest ukłonem dla Tobacco Lords of Glasgow & the Commonwealth of Virginia. W 1707 roku Traktat o Unii między Szkocją a Anglią dał szkockim kupcom możliwość handlowania na terenie angielskich terytoriów zamorskich, szczególnie w Ameryce Północnej. Do tego celu najdogodniejsze warunki miało małe miasteczko Glasgow, a to za sprawą położenia.…
To pierwsza recenzja nie będąca recenzją. Recenzent bowiem stanął przed dylematem – bardzo chciał opisać swoje wrażenia z palenia Ser Jacopo English Mixture, ale nie jest w stanie. I to nie z jego winy. Obowiązek jednak obowiązkiem jest – recenzja musi zawierać tekst, że tak autor sparafrazuje Kasię Nosowską. I tak mamy artykuł, który będąc…
Uwielbiam blenderską myśl Rattray’sa. Jest w niej prostota oraz codzienność, ale i odpowiednia szczypta szaleństwa. To powoduje, że choć nie są to tytonie nadmiernie złożone i z pewnością nie da rady wyczuć w nich ogromnej plejady smaków, ani też niuansów, to jednak palę je z radością. Old Gowrie oraz Black Mallory zachwyciły mnie od razu.…
Nieco ponad dwa tygodnie temu w naszym serwisie pojawiła się opinia Krzyśka na temat nowego na polskim rynku tytoniu Samuela Gawitha o sugestywnej nazwie Scotch Cut Mixture. Dość powiedzieć, że była ona niezbyt pochlebna. Co prawda recenzent przyznał się, że wystawił swoją notę ledwie po wypaleniu kilku próbek, ale spieszę go pocieszyć – krótko obcowałeś…
Nienawidzę burleya. Odkąd pierwszy raz udało mi się wyczuć jego naturalny aromat, do każdego tytoniu z burleyem w składzie podchodzę jak pies do jeża. Gorzki, gryzący, suchy jak gardziel po ciężkiej imprezie psuł smak niemal każdej palonej przeze mnie mieszanki. Sytuację poniekąd ratował solidny casing – wtedy przynajmniej czuło się tylko ten syrop. Coś się…
Fribourg & Treyer Negrohead, kolejny dowód na to że nie istnieje wolność słowa… ostatnimi czasy zmieniono nazwę tego tytoniu na Blackjack. Czy to już nie jest przegięcie? Aż się zacząłem zastanawiać czy wypalenie tego tytoniu w angielskiej fajce, o afrykanerskim rodowodzie- zulu- nie będzie rasistowskie… Mieszanka ta trochę rozczarowuje. Ma bardzo mocną nazwę, pierwsze skojarzenie…
Poranek był rześki i słoneczny. Do środka zza przysłoniętych żaluzji zaglądało zaciekawione słońce. Emil kończył nabijać fajkę. Włożył snopek do komina, przysypał drobnicą, upił łyk kawy i sięgnął po zapalniczkę. Jego zaspane oczy karmione ciemną barwą tytoniu, powoli budziły się do życia. Z głośników popłynęło The Doors.
Black XX to trudne zadanie dla recenzenta. Albo bez słów wystawić mu najwyższą notę, albo przed opisaniem poprosić o rozszerzenie osobistego słownika o kalibrowane słowa i stasiukową narrację. Choć w moim zamyśle miał być to przecież tytoń szpitalny… A było to tak – od wielu miesięcy pomieszkuję na przemian w domu i w przybytkach pani…
Najnowsze komentarze